X
Santip Santip Bekijk Santip artikelen
Nivo Nivo Bekijk Nivo artikelen
Vakpublicaties Vakpublicaties Bekijk vakpublicaties
Inschrijven nieuwsbrief Inschrijven nieuwsbrief Inschrijven nieuwsbrief

Niet alleen technisch advies
maar tevens een sparringpartner
en vertrouwenspersoon

Partneralimentatie gaat naar 5 jaar

Nivo 2018-26

Op 19 juni 2015 dienden Tweede Kamerleden Foort van Oosten (VVD), Jeroen Recourt (PvdA) en Magda Berndsen-Jansen (D66) het initiatiefwetsvoorstel Wet herziening partneralimentatie in. Er moest een andere grondslag voor partneralimentatie komen, een eenvoudigere berekeningsmethodiek en een verkorting van de alimentatieduur. Het moest eerlijker, simpeler en korter!

En toen werd het stil tot 11 juni 2018. Het wetsvoorstel is middels de nota naar aanleiding van het verslag fors aangepast aan de kritieken die er op het initiatiefwetsvoorstel d.d. 19 juni 2015 kwamen.

Wat gaat er veranderen?

Het belangrijkste onderdeel van het wetsvoorstel uit 2015, namelijk het voorstel tot verkorting van de duur van de partneralimentatie, blijft in stand. De maximale termijn waarover partneralimentatie verschuldigd is, zal worden verkort van maximaal twaalf naar maximaal vijf jaar. Dat is de hoofdregel.
Maar, er blijven twee uitzonderingen:

  1. Bij een langdurig huwelijk waarbij de alimentatiegerechtigde ten hoogste tien jaar jonger is dan de AOW-leeftijd, kan de partneralimentatie maximaal tien jaar duren (tot het bereiken van de AOW-leeftijd).
  2. Indien er zorg is voor jonge kinderen, blijft de maximale duur twaalf jaar. Op het moment dat het jongste kind twaalf jaar is, eindigt de bijdrage.

De initiatiefnemers zijn van oordeel dat met deze wijzigingen tegemoet is gekomen aan de kritiek die is geuit door het werkveld en o.a. de Raad van State. Zij constateren dat de verkorting van de duur een breed levende maatschappelijke wens is.

Overgangsrecht

De vraag die de huidige onderhoudsplichtigen bezig zal houden is: “wat betekent dit voor mij?”
Slecht nieuws voor hen: de nieuwe termijnen zullen alleen gelden voor nieuwe gevallen. Als er al een verzoekschrift is ingediend of een bijdrage is vastgesteld, dan blijven de huidige maximale termijnen gelden.

Conclusie

Het moest eerlijker, simpeler en korter. Daarvan is nog maar één kreet overeind gebleven: ‘korter’. Het wetsvoorstel kan in de huidige vorm naar verwachting op brede steun rekenen in de Tweede en Eerste Kamer.
Met een verkorting van de alimentatieduur past het wetsvoorstel volgens de initiatiefnemers zoals het nu voorligt in het huidig tijdsgewricht. Daarnaast is het absoluut een voordeel dat de rechtsgrond niet gewijzigd wordt en dat de bestaande jurisprudentie haar kracht behoudt.

We zullen zien wanneer de nieuwe spelregels van kracht worden. Maar er komen veranderingen.